بسم الله الرحمن الرحیم
اهمیت انتخاب نمایندگان دغدغه مند در حوزه سلامت
چند روز قبل متنی از دکتر کمیل یوسف شعیبی پژوهشگر سبک زندگی ایرانی اسلامی دیدم که گفته بودند:
«انتخابات که یک مقوله سیاسی اجتماعی است، به سلامت من به عنوان یک فرد از جامعه چه ارتباطی دارد؟! واقعیت این است که منتخبین مردم خصوصاً در دولت و مجلس هستند که می‌توانند صلاح و فساد یک جامعه را رقم بزنند! این منتخبین ما بوده‌اند که سیاستهای محدودسازی جمعیت را اعمال کردند، نان سالم و کامل را از جامعه حذف کردند، واکسن‌های خارجی کرونا (علی الخصوص آسترازنکا) را بدون بررسی کامل عوارض آن به خورد مردم دادند، ابلاغیه مقام معظم رهبری در خصوص به کارگیری طب سنتی در سیاستهای کلی سلامت را اجرا نکردند و… پس مهم است که به چه کسی و با چه دیدگاه و با چه رویکردی رای می‌دهیم. حتی اگر بتوانیم به کسی رای دهیم که آسیب کمتری را متوجه سلامت جامعه کند، به جهت ضرورت عقلی لازم است که او را انتخاب کنیم. ما به حق از خیلی مسائل ناراضی هستیم اما نمی توانیم نسبت به سلامت خودمان بی تفاوت باشیم. پس باید نسبت به سلامت جامعه و خودمان غفلت نکنیم و در انتخابات شرکت کنیم»
به نظرم رسید خوب است من هم اطلاعاتی که در این زمینه دارم بیان کنم
مقدمه اول: شرایط کشور در بحث سلامت و تهدیدهای پیش رو
از سال 1377 که پایان نامه دکترای خود را نوشتم، مرتب با آمار و ارقام فریاد زده ایم که تنگه سلامت (اقتباس از تنگه احد)، نقطه ضعف بزرگ ماست و از این ناحیه ضربه خورده و خواهیم خورد. لیکن خیلیها باور نکردند تا این که قضایای کرونا پیش آمد.
دورانی که اجازه واردات و آزمایش داروهای ناشناخته غربی بر روی مردم داده شد ولی با وجود مرگ و میر فراوان حاضر نشدند یک بخش درمانی در اختیار پزشکان طب سنتی قرار دهند تا بیماران داوطلب را با روشهای خود تحت درمان قرار دهند.
دورانی که بر خلاف فرمایش صریح مقام معظم رهبری واکسن کرونای آمریکایی و انگلیسی وارد کشور شد و حتی به نیروهای مسلح که وظیفه پاسداری از نظام را دارند تزریق شد.
کرونا با همه تلخیهای خود نشان داد که ما درست می گفتیم و امروز عده زیادی از خوش باوران و ساده اندیشان هم فهمیده اند که وزارت بهداشت از گذشته تاکنون بدون چون و چرا تابع سیاستهای سازمان جهانی بهداشت است.
و طبیعتاً به همان میزان که سازمان ملل از صلح جهانی دفاع می کند، سازمان جهانی بهداشت که شعبه ای از آن است، حامی سلامت آدمیان است.
سیاستهای کنترل جمعیت و نحوه مواجهه با کرونا نمونه های بارز آن می باشند.
مقدمه دوم: فرامین و خواسته های رهبری
سالهاست که مقام معظم رهبری با عناوین مختلف مانند اصلاح الگوی مصرف، اقتصاد مقاومتی، تولید علم و حمایت از دانش بومی، مردم و مسئولان به تلاش برای استقلال علمی و اقتصادی فرا خوانده اند.
ایشان به طور ویژه در سال 1359 در بازگشت از سفر هندوستان فرمودند: «بنده آنجا به ذهنم آمد که می بایستی گیاه درمانی را در ایران پیگیری کنیم. وقتی از هند به ایران آمدم با مسئولین آن وقت صحبت کردم و از آنها قول گرفتم که به طور قطعی دنبال این قضیه باشند، ولی اقدامی نکردند»!
ایشان همچنین در سال 1393 در بند 12 از سیاستهای سلامت خواستار بازشناسی، تبیین، ترویج، توسعه و نهادینه نمودن طب سنتی شدند. ده سال از فرمان معظم له می گذرد ولی اقدام درخوری انجام نشده است.
برعکس در تمامی این سالها شاهد برخورد مغرضانه وزارت بهداشت و برخی پزشکان نماینده مجلس با طب سنتی بوده ایم که برخی از آنها عبارتند از:
- حذف معاونت طب سنتی وزارتخانه در دولت قبل
- اختصاص بودجه قطره چکانی برای طب سنتی (کمتر از 005/0 درصد از بودجه 155 هزار میلیارد تومانی وزارت بهداشت)
- عقب ماندن از اسناد بالادستی حتی دستورالعملهای سازمان جهانی بهداشت (یعنی به اندازه دستورالعمل های WHO هم به طب سنتی بها ندادند)
- ممانعت از تاسیس بیمارستان و بخشهای طب سنتی (حتی در بحران کرونا)
- مقاومت در راه اندازی رشته دانشگاهی طب سنتی از مقطع دیپلم
- برخورد نامعقول با عطاریها و پزشکان طب سنتی: حتی در دولت فعلی پزشک متخصص طب سنتی ما را به جرم تجویز داروهایی که خود در موردشان تجربه داشته است محاکمه کردند.
مقدمه سوم: حرکتهای نویدبخش و امیدوار کننده
علی رغم همه برخوردها و سنگ اندازیها در دو دهه اخیر شاهد حرکت رو به جلوی طب سنتی در کشور بوده ایم. به عنوان مثال:
- در دهه هشتاد، برخی از فعالان طب سنتی به جرم انجام حجامت زندانی یا تبعید شدند. خود حقیر در آن سالها در ایرانشهر بلوچستان مطب داشتم و به جرم انجام حجامت در مطب محاکمه لیکن با درایت قاضی محترم و ارائه اسناد و مدارک لازم تبرئه شدم. آن زمان تجویز حجامت برای بیماران یک آرزو بود ولی امروز به لطف خدا شاهدیم که ارائه این خدمات توسط پزشکان آزاد شده است و روی تابلوی خود عناوین آن را می نویسند.
- آن روزها آرزو داشتیم که یک نماینده در مجلس از ما دفاع کند. به لطف خدا در مجلس فعلی شاهد دفاع تمام قد چند نماینده مجلس از طب سنتی و انتقاد آنها از سیاست های کرونایی بودیم.
نمونه بارز آن جناب آقای “مهدی عسکری” نماینده محترم استان البرز است که خداوند بر توفیق شان بیفزاید. ایشان حتی در بحث تولید و توزیع نمک طبیعی وزارت بهداشت را مورد سوال قرار داده و به چالش کشیده اند.
یا سرکار خانم دکتر “زهرا شیخی” و خانم دکتر “زهره الهیان” دفاعیات خوبی از طب سنتی داشتند.
البته از آنجایی که این چند نماینده در اقلیت هستند، بعضا تلاشهای شان موثر واقع نشد.
- حرکتهای خوبی هم در سطح استانداری ها انجام شده است. مثلا جناب آقای “مخلص الائمه” استاندار محترم استان مرکزی موفق به عرضه نان سبوس دار در بسیاری از نانوایی های سطح استان خود شده اند که امید است این حرکت سازنده و مفید به سایر استانها نیز تسری یابد.
با توجه به توضیحات ارائه شده اکنون لازم است اهالی هر استان نمایندگانی را انتخاب کنند که سبک زندگی مردم، نوع تغذیه آنها و بهره مندی شان از خدمات طب ایرانی برایشان اولویت داشته باشد.
باید تعداد چنین نمایندگانی در مجلس افزایش یابد تا آن تعداد از متولیان نظام سلامت که سرسپرده غرب هستند بدانند که دیگر نمی شود هر تصمیمی را اجرا کنند و پاسخگو نباشند.
دیگر نمی شود داروهای وارداتی کرونا را روی 11 هزار بیمار بستری در بیمارستان تست کنند و بعد که سر و صدای آن بلند شد، استعفا بدهند و بروند و کسی پیگیر آنها نباشد.
طب سنتی تا همین جا هم اگر باقی مانده به خاطر علاقه مردم و حمایت آنها بوده. این حمایت باید ادامه یابد و منجر به انتخاب نمایندگانی مطالبه گر شود.
اقتصاد مقاومتی ایجاد می کند که تولید و توزیع غذا در دست خود مردم قرار گیرد.
الان قوانین به گونه ای است که کارخانه دار و کشاورزی که محصول غذایی مضر تولید می کند، حمایت می شود و تولید کننده های محلی تحت فشار قرار می گیرند!
غذای مردم را دست کارخانه هایی داده ایم که بعضا هیچ تعهدی به عرضه محصول سالم ندارند.
کارخانه دار مذکور هم محصول خود را با مجوز و مهر استاندارد در فروشگاههای زنجیره ای توزیع می کند و به سرعت میلیاردر می شود و هیچ کس هم نمی تواند با او رقابت کند یا از او توضیح بخواهد.
از آن سو سایر مردم شهرها و روستاها حق تولید و فروش مواد غذایی خود را به این بهانه که استاندارد نیست و سیب سلامت ندارد و … ندارند لذا در دراز مدت شاهد متروک شدن و بی رونق شدن بازارهای محلی می شویم.
وقتی تولید و عرضه مواد غذایی انحصاری شد، بروز فساد مانند آنچه در مورد چای دبش دیدیم کاملا متصور است.
بنابراین به هم وطنان عزیز توصیه اکید می شود:
- به دعواهای سیاسی و راست و چپ کاری نداشته باشید. تجربه نشان داده که نه اصول گرا و نه اصلاح طلب در نهایت به ساختار وزارت بهداشت و سلامت مردم کاری ندارند. لذا به افراد شایسته رای دهید نه به لیستها
- افرادی را انتخاب کنید که در قول و عمل خود صراحتا مدافع طب سنتی و احیای سبک زندگی و تغذیه سالم باشند و ترجیحا سابقه روشنی در این زمینه داشته باشند.
ما در مجلس آینده به نمایندگانی نیاز داریم که از تنگه سلامت پاسداری کنند.
به امید آبادانی و رونق ایران اسلامی – دکتر رضا منتظر 1402/10/15
